23 kwietnia 2018 r. na stronach internetowych Ministerstwa Finansów zostały opublikowane zaktualizowane wyjaśnienia dotyczące interpretacji i zastosowania art. 15e ustawy CIT, którego istota polega na ograniczeniu wysokości kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług niematerialnych i praw (link do poniżej opisanych dokumentów).
Wyjaśnienia Ministerstwa Finansów zostały przedstawione w czterech dokumentach, które dotyczą kolejno:
1) Ograniczania wysokości kosztów nabycia niektórych rodzajów usług i praw
W pierwszym dokumencie Ministerstwo Finansów wyjaśniło w jaki sposób, krok po kroku, należy stosować regulacje ograniczające wysokość kosztów podatkowych związanych z nabyciem niektórych rodzajów usług i praw od podmiotów powiązanych oraz podmiotów mających siedzibę w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (dalej również: „koszty kwalifikowane” oraz „kwalifikowane usługi i prawa”).
W tym zakresie, wyjaśniono, iż:
– regulacje te powinny znaleźć zastosowanie niezależnie od daty zawarcia umowy (nabycia kwalifikowanych usług lub praw), o ile koszty podatkowe z niej wynikające rozpoznawane są przez podatnika w dacie obowiązywania przepisu art. 15e ustawy CIT;
– koszty kwalifikowane do wysokości 3 mln złotych w roku podatkowym mogą być w całości ujęte w kosztach uzyskania przychodów. Przy tym, kwota 3 mln złotych odnosi się do łącznej wysokości wszystkich kwalifikowanych usług i praw nabytych przez podatnika;
– w kwocie 3 mln złotych nie uwzględnia się kosztów kwalifikowanych usług i praw wyłączonych z limitowania, np. kosztów bezpośrednio związanych ze świadczeniem przez podatnika usług;
– ograniczenia w rozpoznawaniu kosztów kwalifikowanych należy stosować już w trakcie roku podatkowego przy wyliczaniu wysokości zaliczek na podatek;
– dodatkowo, wskazano algorytm, według którego należy obliczyć limit wysokości kosztów kwalifikowanych. Zgodnie z ustawą CIT, limit ten wynosi 5% kwoty „podatkowej EBITDA”.
Zastosowanie ww. algorytmu zostało zaprezentowane przez Ministerstwo Finansów na konkretnych przykładach liczbowych. Ponadto, wskazano odrębny algorytm do wyliczenia limitu kosztów kwalifikowanych dla podmiotów finansowych.
2) Kategorii usług objętych art. 15e ust. 1 ustawy CIT
W drugim dokumencie Ministerstwo Finansów wyjaśniło jak należy rozumieć poszczególne kategorie kwalifikowanych usług i praw, podlegających ograniczeniu w zaliczaniu ich do kosztów podatkowych.
W tym zakresie:
– wskazano, iż katalog usług kwalifikowanych jest katalogiem otwartym;
– definiując poszczególne kategorie usług kwalifikowanych, Ministerstwo Finansów w pierwszej kolejności odwołało się do definicji słownikowych oraz klasyfikacji statystycznych, wynikających z PKWiU. W powyższy sposób, Ministerstwo Finansów zdefiniowało usługi doradcze, usługi badania rynku, usługi reklamowe, usługi zarządzania i kontroli oraz usługi przetwarzania danych; Dodatkowo, w odniesieniu do usług ubezpieczeń, usług reasekuracji, oraz usług gwarancji i poręczeń Ministerstwo Finansów odwołało się do przepisów kodeksu cywilnego oraz ustaw regulujących świadczenie ww. usług, jak np. prawa bankowego regulującego świadczenie usługi gwarancji;
– odnośnie do kwalifikowanych opłat i należności za korzystanie z praw i wartości o charakterze niematerialnym, odwołano się do szczegółowych przepisów regulujących te świadczenia, jak np. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, regulującej umowę licencyjną;
– wyjaśniono, iż ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów podatkowych nie podlegają koszty (opłaty i należności) za przeniesienie praw wymienionych w katalogu praw (w odróżnieniu od opłat i należności za korzystanie z tych praw);
– w odniesieniu do kosztów przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika, wyjaśniono, że limitowaniem w tym zakresie objęte są, przede wszystkim, koszty nabycia instrumentów finansowych w postaci tzw. CDS-ów (Credit Default Swap), czyli swapów ryzyka kredytowego;
– w odniesieniu do pozostałych typów usług, wskazano za zasadne sięgnięcie do dorobku orzeczniczego powstałego na gruncie przepisu art.21 ust.1 pkt 2a ustawy CIT, dotyczącego poboru podatku u źródła od wypłat wynagrodzeń dokonywanych za granicę z tytułu świadczenia usług niematerialnych.
3) Kategorii usług nieobjętych zakresem art. 15e ust. 1 ustawy CIT
W trzecim dokumencie Ministerstwo Finansów wskazało, które kategorie usług, jako niewymienione w katalogu usług kwalifikowanych, nie są objęte ograniczeniem w zaliczaniu ich do kosztów podatkowych.
Ministerstwo Finansów wyjaśniło, że:
– m.in. koszty usług prawnych, usług księgowych, w tym audytu finansowego oraz usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu nie stanowią kosztów usług kwalifikowanych, w związku z czym podatnicy nie są zobowiązania do wyłączania ich z kosztów podatkowych;
– Definiując ww. usługi nieobjęte ograniczeniami, Ministerstwo Finansów odwołało się do przepisów szczegółowych, regulujących świadczenie powyższych usług, takich jak np. prawo o adwokaturze w odniesieniu do usług prawnych oraz do klasyfikacji statystycznej wynikającej z PKWiU.
Warto zauważyć, iż zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, czynności doradztwa podatkowego mieszczą się w zakresie usług prawnych, a w konsekwencji, koszty doradztwa podatkowego nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu ich do kosztów uzyskania przychodów.
4) Kosztów usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczenia usługi
W ostatnim z zaprezentowanych dokumentów Ministerstwo Finansów wyjaśniło jak należy rozumieć koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, które nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu ich do kosztów podatkowych.
– Zgodnie z interpretacją zaprezentowaną przez Ministerstwo Finansów, koszt usługi lub prawa bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub usługi to koszt usług lub praw w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. W ocenie Ministerstwa Finansów jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi.
– Jako przykład kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczenia usługi, Ministerstwo Finansów podało ponoszony przez podatnika na rzecz podmiotu powiązanego koszt opłat licencyjnych za prawo do korzystania ze znaków towarowych, które służą podatnikowi do oznaczenia (w postaci nazw oraz wzorów graficznych) sprzedawanych przez niego towarów.
– Ministerstwo Finansów wyjaśniło, iż w przypadku braku ww. licencji podatnik nie mógłby sprzedawać towarów oznaczonych licencjonowanymi znakami, tym samym koszt licencji jest kosztem bezpośrednio związanym z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczenia usługi, w związku z czym koszt licencji nie podlega ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych.
– Innymi, wskazanymi przez Ministerstwo Finansów, przykładami kosztów nabycia usług lub praw, które w oparciu o powyższe reguły nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu ich do kosztów podatkowych są koszty nabycia m.in.:
– licencji na potrzeby świadczenia umowy dystrybucyjnej,
– prawa do korzystania z wizerunku postaci z filmów animowanych bądź fabularnych poprzez ich zamieszczenie na własnym produkcie,
– licencji do zdjęć wykorzystanych w albumach, kalendarzach i książkach.
W razie dodatkowych pytań związanych z tematem Tax Alertu, uprzejmie prosimy o kontakt z doradcą z Kancelarii odpowiedzialnym za bieżącą obsługę podatkową Państwa Firmy lub z poniżej wskazanymi Partnerami Kancelarii.
KONTAKT
Piotr Korszla
piotr.korszla@ptpodatki.pl
(22) 205 22 07
Andrzej Paczuski
andrzej.paczuski@ptpodatki.pl
(22) 205 22 06