Ministerstwo Finansów opublikowało dziś wydaną w dniu 24 stycznia 2018 r. interpretację ogólną (link), której celem jest wyjaśnienie dotychczasowych wątpliwości w zakresie sposobu ustalania obowiązkówdokumentacyjnych dla transakcji i innych zdarzeń zawieranych z podmiotami powiązanymi. Interpretacja odnosi się do następujących kwestii:
– Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji jednego rodzaju
Wg Ministerstwa ustalony indywidualnie próg ustawowy należy odnosić osobno do każdego rodzaju transakcji lub do każdego rodzaju innego zdarzenia. Innymi słowy, podatnik nie ma obowiązku sumowania wartości różnych rodzajów transakcji lub innych zdarzeń w celu określenia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej. Powołano się przy tym na ratio legis wprowadzanych przepisów, którym było skoncentrowanie się na dokumentowaniu transakcji istotnych ekonomicznie, co jest również zgodne z dokumentami Unii Europejskiej i OECD, do których implementacji zobowiązała się Polska.
– Sposób ustalenia progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi
Mimo dotychczasowej linii interpretacyjnej prezentowanej przez Krajową Informację Skarbową, Ministerstwo stanęło na stanowisku, iż jedynym kryterium, jakie należy przyjmować w celu określenia obowiązków dokumentacyjnych jest kryterium rodzajowe. Oznacza to, że indywidualne limity transakcyjne, o których mowa w ustawach, należy odnosić do łącznej wartości transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju zawieranych przez podatnika z wszystkimi podmiotami powiązanymi. Modyfikacja dotychczasowego podejścia może spowodować, iż dla transakcji, które początkowo zostały zakwalifikowane przez podatników jako niematerialne w oparciu o kryterium rodzajowo-podmiotowe, konieczne będzie sporządzenie dokumentacji cen transferowych.
– Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej
Ministerstwo wyjaśniło również, ze względu na pojawiające się wątpliwości, iż aby powstał obowiązek dokumentacyjny w odniesieniu do transakcji oraz innych zdarzeń, warunkiem koniecznym jest, aby były one realizowane z podmiotami powiązanymi. Wyjątkiem są jedynie transakcje i inne zdarzenia realizowane z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w tzw. rajach podatkowych.
– Ustalenie transakcji jednego rodzaju
W interpretacji ogólnej podkreślono również, iż prawidłowe określanie jednego rodzaju transakcjilub zdarzeń jest obowiązkiem podatnika i powinno być oceniane indywidualnie z uwzględnieniemspecyfiki działalności każdego podatnika. Podział ten powinien opierać się na zbliżonych parametrachtransakcji, istotnych z punktu widzenia cen transferowych (np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, sposóbkalkulacji ceny, istotne warunki płatności itp.). Nie zdefiniowano przy tym w sposób szczegółowy krytriów, które powinny decydować o takim grupowaniu. Zwrócono przy tym uwagę, iż nie należy dokonywać sztucznego dzielenia transakcji jednego rodzaju przez podatników w celu uniknięcia obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej.
W przypadku zainteresowania bardziej szczegółowym komentarzem prosimy o kontakt.
KONTAKT
Tomasz Jankowski
tomasz.jankowski@ptpodatki.pl
(22) 205 22 22
Piotr Kiciński
piotr.kicinski@ptpodatki.pl
(22) 205 22 19
Katarzyna Zapalska
katarzyna.zapalska@ptpodatki.pl
(22) 205 22 56